Conclusies

M. Kruijt en de Volkskrant (hierna gezamenlijk: de Volkskrant) hebben in de artikelen “Directeur Nederlands Fotomuseum op non-actief gesteld” en “Birgit Donker moest het Nederlands Fotomuseum ‘van de ondergang’ redden. Nu staat ze op non-actief” aandacht besteed aan (vermeende) misstanden bij het Nederlands Fotomuseum. In de publicaties zijn anonieme bronnen geciteerd die B. Donker (klaagster) diskwalificeren. Die anonieme bronnen zijn onvoldoende verantwoord en deugdelijke onderbouwing van de diskwalificaties ontbreekt. Hierdoor is de berichtgeving ten aanzien van die diskwalificaties niet-controleerbaar en tendentieus. De klacht is daarom in zoverre gegrond. Er is echter geen sprake van eenzijdige berichtgeving, omdat het wederhoor van klaagster adequaat is verwerkt. Daarnaast heeft de Volkskrant een zorgvuldige afweging gemaakt tussen het belang van publicatie en het belang van klaagster dat door de publicaties is geschaad. Dit maakt dat deze klachtonderdelen ongegrond zijn. De Raad doet de aanbeveling aan de Volkskrant om deze conclusie ruimhartig te publiceren.

Het Financieele Dagblad (het FD) heeft in het artikel “OM eist twee jaar cel tegen vastgoedfondsbaas [X]” de voor- en achternaam van klager genoemd terwijl hij verdachte is in een strafzaak. Het FD heeft niet aannemelijk gemaakt dat klager algemeen bekend is bij het grote publiek waardoor klager geen belang meer zou hebben bij de bescherming van zijn privacy. De klacht is gegrond. De Raad doet de aanbeveling aan het FD om deze conclusie ruimhartig te publiceren.

J. Colijn en RTV Oost (verder gezamenlijk RTV Oost) hebben in de artikelen “Failliete makelaar Appie B. belooft erfgenamen terug te betalen, maar oogst woede met ‘chantagebrief’ ” en “Zoon van failliete makelaar Appie B. hangt claim van meer dan half miljoen boven het hoofd” en in het Facebook-bericht “Van je vader moet je het maar hebben…” op zorgvuldige wijze aandacht besteed aan de activiteiten van klagers. Er bestaat geen aanleiding voor de conclusie dat de berichtgeving onjuist of onnodig grievend is. Ook kan RTV Oost niet worden verweten geen wederhoor te hebben toegepast aangezien klagers duidelijk kenbaar hebben gemaakt niet mee te werken aan op handen zijnde berichtgeving. De klacht is daarom ongegrond.

T. van der Poel en Omroep Gelderland hebben in het artikel “Nieuwbouw in Lienden stuit op protest: ‘Dit gebied is totaal ongeschikt’” bericht over een geschil tussen buurtbewoners en de gemeente naar aanleiding van plannen voor de bouw van woningen. Omdat een rapport over het oppervlaktewater van Ingenieursbureau Land (klaagster) deel uitmaakt van het dossier en door een deskundige wordt gebruikt om uitspraken te doen over het grondwater, mocht het bureau met naam worden genoemd. Voor zover al sprake is van een diskwalificatie, heeft Omroep Gelderland voldoende wederhoor toegepast door de gemeente als opdrachtgever te benaderen. Er bestond geen aanleiding te rectificeren. De klacht is daarom ongegrond.

RTV Utrecht heeft bij het artikel met de kop “Raadsvergadering loopt uit de hand, burgemeester Dijksma belaagd door pro-Palestina demonstranten” een foto geplaatst waarop onder meer de heer A. Siam (klager) is te zien. Het is journalistiek en maatschappelijk relevant om over de protestactie te berichten en de privacybelangen van klager zijn hierdoor niet disproportioneel geschaad. De foto is genomen in een openbare ruimte tijdens de protestactie die in de publicatie wordt beschreven. Met het deelnemen aan die protestactie had klager ermee rekening kunnen en moeten houden dat media daaraan aandacht zouden besteden en dat hij op illustratief beeldmateriaal zou zijn te zien. Hij wordt verder niet met naam genoemd en zowel uit het onderschrift als het geheel van de publicatie blijkt dat bij het maken van de foto nog geen sprake was van belaging. De klacht is daarom ongegrond.

De Raad voor de Journalistiek ziet geen aanleiding om de conclusie RvdJ 2025/14 over een klacht van Carbon Tanzania Ltd. tegen M. Hooft van Huysduynen, J. Juffermans en Trouw te herzien. Trouw heeft niet aannemelijk gemaakt dat de Raad zijn conclusie op basis van onjuiste constateringen heeft genomen. Dat verzoekster zich niet kan vinden in de overwegingen en het oordeel van de Raad, is onvoldoende om een verzoek tot herziening te honoreren.

S. Rood en het Eindhovens Dagblad (hierna gezamenlijk: het ED) hebben in de artikelen “’Buren maken elkaar én gemeente het leven zuur’” (print versie) en “Burgemeester Nuenen klaar met burenruzies en bezwaarprocedures, ‘ambtenaren werken zich compleet de tandjes’” (online versie) aandacht besteed aan bestuursrechtelijke procedures waarbij de heren H.R.R.E. Jager en R. Kuijpers (klagers) zijn betrokken. Klagers zijn voor een breder publiek herleidbaar en worden in het artikel gediskwalificeerd. Dit brengt mee dat wederhoor had moeten worden toegepast en dat is ten onrechte nagelaten. De klacht is daarom gegrond. De Raad doet de aanbeveling aan het ED om deze conclusie ruimhartig te publiceren.

C. Klomp heeft in het artikel “Burgerjournalisten nemen zichzelf totaal niet serieus” ook aandacht besteed aan E.M. Donk (klager). Hierbij heeft Klomp de ten aanzien van klager gestelde feiten niet afdoende onderbouwd. Ook heeft Klomp ten onrechte nagelaten om wederhoor bij klager toe te passen. De klacht is daarom gegrond. De Raad doet de aanbeveling aan Klomp om deze conclusie ruimhartig te publiceren.

S. Paauw en Medisch Contact (hierna gezamenlijk: Medisch Contact) hebben in het artikel “Loopbaan buitenlands gediplomeerde artsen on hold door wachten op toets” aandacht besteed aan de wachttijd voor de toets die artsen van buiten de Europese Unie moeten doen om in Nederland hun beroep als arts te kunnen oppakken. Dr. P.G.P. Herfs (klager) heeft een klacht ingediend, omdat hij niet als bron is vermeld. Naar het oordeel van de Raad zijn de bronnen op adequate wijze weergegeven. Er is kennelijk een discrepantie ontstaan tussen de verwachting van klager om als bron te worden vermeld en de journalistieke werkwijze. Dit valt Medisch Contact echter niet te verwijten. Verder heeft Medisch Contact de klacht op zorgvuldige wijze afgehandeld. De klacht is daarom ongegrond.

J. Haspels en het AD (hierna gezamenlijk: het AD) hebben in de zesdelige ‘true crime’ podcastserie “Het Habbo-mysterie” aandacht besteed aan een conflict tussen klager en een Scheveningse familie. Na het inwinnen van deskundigenadvies heeft de Raad de klacht beoordeeld aan de hand van de Leidraad en de gangbare uitleg daarvan. Nu niet is gebleken dat sprake is van een waargebeurde misdaad noch dat daarvoor een gegrond vermoeden bestaat, is de classificatie ‘true crime’ onzorgvuldig. Daarnaast is de berichtgeving eenzijdig en tendentieus, onder meer omdat ten behoeve van de luisterervaring informatie is achtergehouden, waarbij geen deugdelijk wederhoor is toegepast door klager pas in de vijfde aflevering aan het woord te laten. In zoverre is de klacht gegrond.
Het stond het AD echter vrij om een bepaalde mate van sympathie te laten blijken voor de Scheveningse familie. Daarnaast is niet gebleken dat de privacy van klager op ontoelaatbare wijze is aangetast. Verder is niet gebleken dat de podcast relevante onjuistheden van feitelijke aard bevat. Ten slotte is de weergave van de expertanalyses journalistiek relevant en toelaatbaar. Dat klager het niet eens is met de conclusies van de ingeschakelde deskundigen kan het AD niet worden verweten. Op deze punten is de klacht daarom ongegrond.
De Raad doet de aanbeveling aan het AD om deze conclusie ruimhartig te publiceren.