Conclusies

F. Hendrickx en de Volkskrant hebben in het online artikel “Rob de Wijk en de geheime operatie tegen Bin Laden: ‘Waarom zouden ze er een professor uit Nederland bij betrekken?’” en de papieren versie “Inside informatie” bericht over hun onderzoek naar de beweringen van prof. dr. R. de Wijk (klager) met betrekking tot zijn kennis over onder andere de verblijfplaats van Bin Laden. Er bestond voldoende aanleiding om over klager te berichten zoals is gedaan. Hendrickx heeft binnen de mogelijkheden die hij had, de vereiste inspanningen verricht om de feiten te kunnen verifiëren. Niet is gebleken dat hij daarbij niet-integer heeft gehandeld. In het artikel zijn de gebruikte bronnen op adequate wijze weergegeven en er is een duidelijk onderscheid gemaakt tussen feiten, beweringen en meningen. Dat klager om hem moverende redenen Hendrickx geen inzage heeft gegeven in zijn aantekeningen, kan de Volkskrant niet worden toegerekend. De reactie die klager heeft gegeven, is deugdelijk in het artikel verwerkt. De lezer kan derhalve de informatie op waarde schatten. De conclusie van de Volkskrant dat het verhaal van klager ‘vol ongerijmdheden’ zit, wordt voldoende ondersteund door de informatie in het artikel. Bovendien zal klager zich een ruimere mate van kritische en polemische benadering moeten laten welgevallen. De klacht is daarom ongegrond.

De Raad voor de Journalistiek ziet geen aanleiding om de conclusie RvdJ 2025/7 over een klacht van G.J. Mulder tegen de Volkskrant te herzien. Dat verzoeker zich niet kan vinden in de overwegingen en het oordeel van de Raad, is onvoldoende om een verzoek tot herziening te honoreren. Verzoeker heeft niet aannemelijk gemaakt dat de Raad zijn conclusie op basis van onjuiste constateringen heeft genomen. Verder is niet gebleken dat de conclusie tot stand is gekomen in strijd met de in het Reglement vastgestelde procedures. Er is bovendien geen sprake van elementen van het journalistieke proces waarover de Raad zich niet eerder heeft uitgelaten, op grond waarvan een herbeoordeling zou zijn geboden. Ten slotte is niet gebleken dat de conclusie van de Raad afwijkt van vergelijkbare, relevante conclusies.

E. van Hest en het Brabants Dagblad (hierna gezamenlijk Brabants Dagblad) hebben het artikel “Mannen en vrouwen apart? Dan komt burgemeester Theo Weterings niet meer langs bij de iftar” gepubliceerd. Daarin is aandacht besteed aan de nieuwe regel van het Tilburgse college van burgemeester en wethouders dat het niet meer aanwezig zal zijn bij activiteiten van religieuze organisaties waarbij vrouwen gescheiden zijn van de mannen en in aparte ruimtes zitten. Bij het artikel is een foto geplaatst van klaagster (een islamitische basisschool) die bij een eerdere gelegenheid is gemaakt en waarop is te zien dat vrouwen tijdens een bijeenkomst van klaagster achter kinderen zitten. Door het plaatsen van de foto bij het stuk en de naamsvermelding van de school van klaagster in een zekere negatieve context, heeft het Brabants Dagblad niet de gepaste zorgvuldigheid in acht genomen om de indruk te vermijden dat de school van klaagster tot de in het stuk bedoelde religieuze instellingen behoort. Het Brabants Dagblad heeft daardoor onzorgvuldig gehandeld. Het Brabants Dagblad heeft de klacht wel adequaat afgehandeld door de foto te verwijderen. Daarom is de klacht deels gegrond en deels ongegrond. De Raad doet de aanbeveling aan het Brabants Dagblad om deze conclusie ruimhartig te publiceren.

De Raad voor de Journalistiek ziet geen aanleiding om de conclusie RvdJ 2025/3 over een klacht van drs. V.S.J.M. Salman en drs. P.L.M. Brandjes tegen D. Waterval en Trouw te herzien. Dat verzoekers zich niet kunnen vinden in de overwegingen en het oordeel van de Raad, is onvoldoende om een verzoek tot herziening te honoreren. Niet is gebleken dat de conclusie van de Raad tot stand is gekomen in strijd met de in het Reglement vastgestelde procedures. Verder hebben verzoekers niet aannemelijk gemaakt dat de Raad zijn conclusie op basis van onjuiste constateringen heeft genomen. Er is bovendien geen sprake van elementen van het journalistieke proces waarover de Raad zich niet eerder heeft uitgelaten, op grond waarvan een herbeoordeling zou zijn geboden. Ten slotte is niet gebleken dat de conclusie van de Raad afwijkt van vergelijkbare, relevante conclusies.

M. Hooft van Huysduynen, J. Juffermans en Trouw hebben in het artikel “Miljardairs gebruiken jagers-verzamelaars om CO2-uitstoot te compenseren. ‘Nieuwe vorm van kolonialisme’” bericht over mogelijke misstanden bij het koolstofkredietproject van Carbon Tanzania Ltd. (klaagster). Daarbij is eenzijdig en vertekenend bericht over (het project van) klaagster, mede doordat beschuldigingen zonder voldoende grondslag en zonder deugdelijk wederhoor zijn gepubliceerd. Van relevante, zwaarwegende feitelijke onjuistheden is echter niet gebleken. De klacht is daarom deels gegrond en deels ongegrond. De Raad doet de aanbeveling aan Trouw om deze conclusie integraal of in samenvatting te publiceren.

Hellinga en de Leeuwarder Courant hebben in het artikel “Rechter keurt beslag op Huurjestalling goed” (papieren versie) en “Rechter keurt beslag op loodsen in Leeuwarden van Huurjestalling goed” (website) op journalistiek zorgvuldige wijze in eigen woorden de essentie weergegeven van een kort geding vonnis van de rechtbank in Leeuwarden in een zaak waarin Bos Bouw en Aannemersbedrijf B.V. (klaagster) is betrokken. Niet is gebleken van een vertekend beeld of onzorgvuldige weergave van de kwestie. De klacht is daarom ongegrond.

De Nieuws BV (BNNVARA) heeft in de uitzending van 13 februari 2024 met de titel “De Septimius Awards: ‘Het bleek een raar event te zijn’” César Majorana geïnterviewd over zijn bevindingen betreffende de Septimius Awards, een evenement waar filmprijzen worden uitgereikt. Septimius Awards (Stichting New Vision International Film Festival, klaagster) heeft verzocht om het interview van de website van De Nieuws BV te verwijderen. De Nieuws BV heeft terecht geen aanleiding gezien dat verzoek te honoreren. De Nieuws BV heeft serieus op de argumenten en bezwaren van klaagster gereageerd en haar besluit op een begrijpelijke wijze onderbouwd. De klacht is daarom ongegrond.

PowNed heeft in de aflevering “Trap er niet influencer?!: Helderziende communiceert met een AI foto” mevrouw L. de Man (klaagster) geïnterviewd in het kader van haar NEI praktijk. Klaagster heeft, gelet op het draaiboek en de opnamen, voldoende aannemelijk gemaakt dat zij door PowNed op het verkeerde been is gezet omtrent de aard en insteek van de uitzending. In het verlengde hiervan concludeert de Raad dat de citaten van klaagster uit het interview in een andere context zijn gebruikt dan zij redelijkerwijs mocht verwachten. Omdat de behandelmethode van klaagster wordt gediskwalificeerd heeft PowNed bovendien klaagster ten onrechte geen mogelijkheid tot wederhoor geboden. De klacht is dan ook gegrond. De Raad doet de aanbeveling aan PowNed deze conclusie ruimhartig te publiceren.

Omdat Het Parool niet meedoet aan de procedure van de Raad voor de Journalistiek, heeft de Raad een klacht over de artikelen “Beelden harde kern Maccabi schuren: ‘Ze trapten tegen onze deur en probeerden ons huis binnen te komen.’”  en “Tijdlijn: zo verliep de week vol onrust in Amsterdam” niet inhoudelijk behandeld. De Raad gaat in deze situatie alleen tot behandeling van de klacht over in het bijzondere geval dat deze van algemene strekking of principieel belang is. Daarvan is hier niet gebleken.

Het Reformatorisch Dagblad heeft in het artikel “Hoe bestuurders verstrikt raakten in inktzwart dossier” bericht over het handelen van het voormalig bestuur van stichting Timotheos, nadat de financieel directeur was gearresteerd op verdenking van seksueel misbruik. Klager vindt dat hem – als adviseur van het voormalig bestuur – ten onrechte een te grote rol wordt toegedicht en dat zijn privacy disproportioneel is geschaad. Volgens de Raad heeft het RD echter een juiste afweging gemaakt tussen het belang dat met publicatie is gediend en de belangen van klager die daardoor eventueel zouden kunnen worden geschaad. Het RD kon berichten over klager zoals is gedaan. Verder is niet gebleken van (een schijn van) belangenverstrengeling. De klacht is daarom ongegrond.