Conclusies

J. van Wijk, H. van der Aa en H. van Yperen (hierna gezamenlijk: KRO-NCRV) hebben een driedelige documentairereeks met de titel “De Villamoord” uitgezonden, die gaat over een geruchtmakende zaak uit 1998 waarbij de vriendin van klaagster is doodgeschoten. Klaagster – als overlevende de enige getuige – maakt bezwaar tegen de derde aflevering, waarin aandacht is besteed aan de (on)betrouwbaarheid van haar getuigenverklaring.
Er is deugdelijk onderzoek verricht en in de uitzending is duidelijk onderscheid gemaakt tussen feiten, beweringen en meningen. Er is geen sprake van niet-waarheidsgetrouwe of tendentieuze berichtgeving of van beschuldigingen jegens klaagster.
KRO-NRCV heeft aanleiding gezien om enkele bevindingen voor wederhoor aan klaagster voor te leggen. De wijze waarop zij dat heeft gedaan was zorgvuldig. Echter, zij heeft nagelaten om de  uiteindelijke reactie van de raadsman van klaagster in de uitzending te verwerken. Op dat punt is journalistiek onzorgvuldig gehandeld.
Ten slotte is klaagster onherkenbaar in beeld gebracht en is alleen haar voornaam genoemd. Van een disproportionele aantasting van de privacy van klaagster is geen sprake.
De Raad doet de aanbeveling aan KRO-NCRV om deze conclusie ruimhartig te publiceren.

Trouw heeft in het artikel “Nederlands gezin steunt boerensector met 500 euro per jaar” aandacht besteed aan belastinggeld dat als subsidie aan boeren wordt betaald. De doelstelling van Stichting AgriFacts (klaagster) is zo algemeen geformuleerd, dat zij niet als rechtstreeks belanghebbende kan worden aangemerkt. De Raad heeft de klacht daarom niet inhoudelijk behandeld.

F. van Jole en Joop.bnnvara.nl (hierna gezamenlijk: Joop) hebben in het artikel “Raad: Joop was terecht kritisch over psycholoog” op journalistiek zorgvuldige wijze aandacht besteed aan de conclusie van de Raad van 24 oktober 2019 (RvdJ 2019/46). Joop heeft vanuit haar eigen invalshoek de conclusie van de Raad samengevat, waarbij voldoende duidelijk is gemaakt waarom zij volgens de Raad deels journalistiek onzorgvuldig had gehandeld. Bovendien is onderaan de samenvatting (via een zogeheten ‘doorloop’) de integrale conclusie van de Raad weergegeven en is een link opgenomen naar de conclusie op de website van de Raad. 

De Raad voor de Journalistiek ziet geen aanleiding om de conclusie RvdJ 2020/11 over een klacht van M.B.W. van der Werff tegen R.E. van der Noordaa (verzoeker) te herzien. Verzoeker maakt bezwaar tegen de afwegingen die de Raad in zijn conclusie heeft gemaakt, maar heeft niet aannemelijk gemaakt dat de Raad zijn conclusie op basis van onjuiste constateringen heeft genomen. Dat verzoeker zich niet kan vinden in de overwegingen en het oordeel van de Raad, is onvoldoende om een verzoek tot herziening te honoreren.

De Raad voor de Journalistiek ziet geen aanleiding om een conclusie over een klacht van S.C. Hania tegen de Veenendaalse Krant (RvdJ 2020/9) te herzien. Verzoeker maakt bezwaar tegen de weergave van de feiten en tegen de afwegingen die de Raad in zijn conclusie heeft gemaakt. Verzoeker heeft echter niet aannemelijk gemaakt dat de Raad zijn conclusie op basis van onjuiste constateringen heeft genomen. Dat verzoeker zich niet kan vinden in de overwegingen en het oordeel van de Raad, is onvoldoende om een verzoek tot herziening te honoreren.

Omdat De Telegraaf niet meedoet aan de procedure
van de Raad voor de Journalistiek, heeft de Raad de klacht van de heer J.M.H.
Palmen (klager) niet inhoudelijk behandeld. De Raad gaat in deze situatie
alleen tot behandeling van de klacht over in het bijzondere geval dat deze van
algemene strekking of principieel belang is. Daarvan is hier niet gebleken.

J.H. Strop en Follow the Money (hierna gezamenlijk: FTM) hebben in twee artikelen van 12 en 24 juli 2019 op journalistiek zorgvuldige wijze aandacht besteed aan de werkwijze van [X] B.V. en [Y] B.V. (klaagsters). Hoewel het artikel van 12 juli scherp en prikkelend is geschreven, is geen sprake van eenzijdige en tendentieuze berichtgeving. Ook stond het FTM vrij om gebruik te maken van bronnen die in conflict waren met klaagsters, onder meer omdat zij zelf grondig (undercover)onderzoek hebben verricht waarin het beeld van werd bevestigd. Bovendien is op juiste wijze wederhoor toegepast. De klacht over privacyschending is door FTM adequaat afgehandeld. Niet is gebleken dat sprake is van (schijn van) belangenverstrengeling. Het artikel van 24 juli is evenmin eenzijdig of tendentieus. Het beginsel van hoor en wederhoor is niet geschonden, omdat dit artikel duidelijk verbonden is aan dat van 12 juli, waarnaar ook is verwezen.

De Limburger heeft journalistiek zorgvuldig gehandeld tegenover de heer F. Hegger (klager), die zelf de publiciteit heeft gezocht. Het stond de krant vrij om in het artikel “’Dorpsgek’ blijft gemeente uitdagen” aandacht te besteden aan klager op de wijze zoals is gedaan, waarbij zijn initiatief duidelijk aan bod is gekomen. De kop vindt voldoende grondslag in het artikel en er is geen sprake van niet-waarheidsgetrouwe berichtgeving. Niet is gebleken dat afspraken zijn gemaakt over inzage vooraf.

W. Groeneveld, Sikkom.nl en NDC mediagroep B.V. hebben verzocht om herziening van de conclusie van de Raad voor de Journalistiek van 16 januari 2020 inzake de klachten van J.R. Camera c.s. (RvdJ 2020/1). De Raad heeft het herzieningsverzoek niet inhoudelijk behandeld omdat dit niet tijdig is ingediend.

C. Verbraak en BNNVARA hebben in de documentaireserie “Onze Jongens op Java” op journalistiek zorgvuldige wijze aandacht besteed aan de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog. Volgens de Federatie Indische Nederlanders (klaagster) is sprake van onjuiste en suggestieve berichtgeving, maar de Raad deelt dit standpunt niet. De documentaire behelst vooral de persoonlijke verhalen van geïnterviewde veteranen en is met name gericht op de periode waarin zij in Indonesië aanwezig waren, te weten: na de zogeheten Bersiap. Het stond Verbraak en BNNVARA vrij om ook in voice-overs de nadruk op die periode te vestigen. Uit de berichtgeving volgt niet dat het aantal slachtoffers aan Indonesische zijde alleen te wijten is aan de handelingen van Nederlandse militairen. Evenmin wordt gesuggereerd dat enkel Indische Nederlanders die samenwerkten met de Hollanders werden gedood. Uit de documentaireserie wordt genoegzaam duidelijk hoe complex dit conflict was en nog altijd is.