Conclusies

De Raad voor de Journalistiek ziet geen aanleiding om de conclusie RvdJ 2020/33 over een klacht van mr. F. van der Hoef (verzoeker) tegen J. Hellinga, de Leeuwarder Courant en Dagblad van het Noorden te herzien. Verzoeker heeft niet aannemelijk gemaakt dat de Raad zijn conclusie op basis van onjuiste constateringen heeft genomen. Via een herzieningsverzoek kan niet worden bewerkstelligd dat de Raad een oordeel uitspreekt over feiten en omstandigheden die voor de conclusie hebben plaatsgevonden en bij de verzoeker bekend waren of bij hem redelijkerwijs bekend konden zijn. Dat verzoeker zijn klacht mogelijk niet adequaat heeft verwoord, komt voor zijn rekening en risico.

De Limburger heeft in een aantal artikelen aandacht besteed aan het aftreden van de heer A.A.M.M. Heijmans (klager) als burgemeester en de redenen daarvoor. De Limburger heeft gedegen onderzoek verricht, waarbij diverse onafhankelijke bronnen zijn geraadpleegd. Niet is gebleken dat op ontoelaatbare wijze informatie is vergaard dan wel dat incidenten zijn uitgelokt om nieuws te creëren. Er is geen sprake van niet-waarheidsgetrouwe of niet-onafhankelijke berichtgeving. Dat klager geen gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheden om de berichtgeving te nuanceren, kan De Limburger niet worden tegengeworpen. Ten slotte is de privacy van klager niet op disproportionele wijze aangetast. Ten aanzien van deze publicaties heeft De Limburger journalistiek zorgvuldig gehandeld. De overige klachtonderdelen zijn niet inhoudelijk behandeld.

B. Boele, het Noordhollands Dagblad, het Haarlems Dagblad en de IJmuider Courant (hierna: Noordhollands Dagblad c.s.) hebben in het artikel “Denise staat op voor zichzelf” aandacht besteed aan een boek van de dochter van klager en haar ervaringen die tot het boek hebben geleid.
De publicatie behelst vooral het persoonlijke verhaal van de geïnterviewde dochter en haar visie op diverse gebeurtenissen, en geen feitelijke verslaglegging. Daarbij is voldoende onderscheid gemaakt tussen feiten, beweringen en meningen. Vanwege de context van de publicatie behoefde de in het artikel verwerkte informatie niet vooraf te worden geverifieerd.
Verder behoeft wederhoor in beginsel niet te worden toegepast bij publicaties die kennelijk een persoonlijke mening bevatten. Niettemin kan een publicatie iemands belang zodanig raken dat het toepassen van wederhoor toch op zijn plaats is. De Raad vindt dat, gelet op de specifieke omstandigheden van het geval, wederhoor had moeten worden toegepast. Noordhollands Dagblad c.s. hebben terecht erkend dat zij aanvankelijk onzorgvuldig hebben gehandeld, door het artikel zonder toepassing van wederhoor te publiceren. Zij hebben echter na publicatie voorgesteld om een reactie te plaatsen waarin de eerdere berichtgeving wordt genuanceerd en het standpunt van klager naar voren wordt gebracht. Daarnaast hebben zij klager het aanbod gedaan om een aanvullend artikel te wijden aan zijn verhaal. Hiermee hebben zij adequaat op de klacht gereageerd. Dat klager hierop niet wenst in te gaan, kan Noordhollands Dagblad c.s. niet worden tegengeworpen.
De Raad komt tot de conclusie dat Noordhollands Dagblad c.s. journalistiek zorgvuldig hebben gehandeld.

E. van der Aa en het AD hebben met de publicatie van het artikel “Zwangere vrouw voortdurend kop-van-jut bij inlopen abortuskliniek” journalistiek zorgvuldig gehandeld. Er is geen sprake van niet-waarheidsgetrouwe, eenzijdige en/of tendentieuze berichtgeving. Het artikel bevat geen zodanige diskwalificatie van Stichting Recht Zonder Onderscheid (klaagster) dat vooraf nader onderzoek had moeten worden verricht en wederhoor had moeten worden toegepast.

Omdat Sikkom.nl niet meedoet aan de procedure van de Raad voor de Journalistiek, heeft de Raad een klacht over de artikelen “Groninger verhuurder Joshua C. zit vast op verdenking van fraude” en “Column | Peter R. de Vries strijdt in media tegen criminelen, zijn zoon strijdt namens Joshua C. tegen ons” niet inhoudelijk behandeld. De Raad gaat in deze situatie alleen tot behandeling van de klacht over in het bijzondere geval dat deze van algemene strekking of principieel belang is. Daarvan is hier niet gebleken.

Het Brabants Dagblad heeft in het artikel “[woonplaats]aar (64) ontdekt bij rechtszaak dat zijn zus dood is” op journalistiek zorgvuldige wijze bericht over een strafzaak waarbij klager is betrokken. Voor de berichtgeving bestond voldoende grondslag. Nu het artikel met name verslaglegging van een rechterlijke procedure bevat, was het toepassen van wederhoor niet nodig.

J. Olde Kalter, Y. Tieleman en het AD hebben in de artikelen “OM: ‘Organisatie van Taghi kreeg geheime informatie van advocaten’” en “Advocaten in strafrecht zwaar onder vuur door OM-document” op journalistiek zorgvuldige wijze over klager (een van de bedoelde advocaten) bericht. Voor de berichtgeving bestond voldoende grondslag. Bovendien heeft het AD de bevindingen voor rekening van het Openbaar Ministerie gelaten en deze met terughoudendheid weergegeven. Klager heeft binnen de gestelde termijn uitvoerig gereageerd en die reactie is integraal gepubliceerd. Er is voldoende wederhoor toegepast.
Omdat Het Parool niet meedoet aan de procedures van de Raad voor de Journalistiek, heeft de Raad een vergelijkbare klacht van klager over het artikel “OM: ‘Organisatie van Taghi kreeg voortdurend geheime informatie van advocaten’” niet inhoudelijk behandeld. De Raad gaat in deze situatie alleen tot behandeling van een klacht over in het bijzondere geval dat deze van algemene strekking of principieel belang is. Daarvan is hier niet gebleken.

De Raad voor de Journalistiek heeft in de procedure tussen klager en EenVandaag een verzoek tot wraking van de voorzitter en een lid van de Raad afgewezen. De Raad is van oordeel dat niet is gebleken van feiten en omstandigheden die tot vooringenomenheid en partijdigheid van één van hen zouden kunnen leiden.

EenVandaag heeft met het ingezonden stuk “Van mediator naar conflictpartij – vervolg”, dat is geplaatst in het Tijdschrift Conflicthantering, journalistiek zorgvuldig gehandeld. Het stuk betreft een reactie op een eerder gepubliceerd artikel van klager in hetzelfde tijdschrift. Daarom was wederhoor niet noodzakelijk. Van feitelijke onjuistheden is niet gebleken.

De Volkskrant heeft met de publicatie van het interview “Gerri Eickhof: ‘Racisme raakt mij persoonlijk, en ik kan en wil daar niet overheen stappen’” journalistiek zorgvuldig gehandeld. In het interview wordt prof. dr. P.C. Emmer (klager) aangeduid als ‘racistische hoogleraar’.  De Raad begrijpt dat klager hierdoor is gegriefd. De aanduiding moet echter worden bezien in de context van het hele interview. Bovendien gaat het duidelijk om een persoonlijke mening. Hoewel sprake is van een grensgeval, was het toepassen van wederhoor niet nodig. Daarbij is van belang dat klager zich als professor mengt in het racismedebat en daarbij de publiciteit niet schuwt. Ten slotte heeft de Volkskrant de klacht adequaat afgehandeld door onder meer een nuancerende ingezonden brief van Eickhof en een opiniestuk van klager te publiceren.