Conclusies

Erasmus Magazine (EM) heeft in het artikel “‘Het Erasmus MC mag de Oeigoeren toch niet zomaar onder de bus gooien?’” aandacht besteed aan het Erasmus MC (klager). Klager wordt in verband gebracht met omstreden wetenschappelijk onderzoek van een van haar onderzoekers en daardoor ernstig gediskwalificeerd. Het artikel behelst een mengvorm van feiten en meningen, waartussen niet steeds een voor de lezer duidelijk onderscheid is gemaakt. Door na te laten aan klager wederhoor te vragen heeft EM journalistiek onzorgvuldig gehandeld. De Raad doet de aanbeveling aan EM deze conclusie ruimhartig te publiceren.

G. Mijnlieff, E. de Vos en De Groene Amsterdammer (hierna gezamenlijk: De Groene Amsterdammer) hebben in het artikel “Hand in hand…” aandacht besteed aan geweld tegen lhbti-supportersvereniging de Roze Kameraden en de bedreiging van bestuursleden van voetbalclub Feyenoord. Daarbij is in een apart kader een reactie van klager geplaatst op vragen over supportersparticipatie. De Groene Amsterdammer heeft aannemelijk gemaakt dat zij klager goed heeft voorgelicht over de strekking van het artikel. Er bestond voldoende aanleiding om over de kwestie te berichten op de wijze zoals is gedaan. Van relevante feitelijke onjuistheden is niet gebleken. In zoverre was de handelwijze van De Groene Amsterdammer zorgvuldig.
Gelet op alle omstandigheden van dit specifieke geval heeft De Groene Amsterdammer echter geen zorgvuldige afweging gemaakt ten aanzien van de vermelding van de naam van klager. Op dit punt heeft De Groene Amsterdammer journalistiek onzorgvuldig gehandeld. De Raad doet de aanbeveling aan De Groene Amsterdammer deze conclusie ruimhartig te publiceren.

T.
Schouten en het AD (hierna gezamenlijk: het AD) hebben in zes artikelen bericht
over de handelwijze van gemeenten bij onderzoeken naar moskeeën. Het AD heeft
in dat verband ook aandacht besteed aan de rol van bureau X (klaagster). Hierbij wordt de bewering dat klaagster in
twee met naam genoemde moskeeën in Delft undercoveronderzoek heeft uitgevoerd
onvoldoende ondersteund door de genoemde bronnen. Gezien de ernst van de
gepubliceerde beschuldigingen had het AD bovendien meer pogingen moeten
ondernemen om klaagster te bereiken voor wederhoor. Het AD heeft dan ook journalistiek
onzorgvuldig gehandeld. De Raad voor de Journalistiek doet de aanbeveling aan het
AD om deze conclusie ruimhartig te publiceren.

Het Noordhollands Dagblad/Alkmaarsche Courant heeft in het artikel “Zeven keer is scheepsrecht. Hart voor Vrijheid is nieuw, de lijsttrekker niet helemaal. Zijn vele pogingen stierven in schoonheid. ’Het is moeilijk om de juiste mensen te vinden’” op journalistiek zorgvuldige wijze bericht over A.J.G. Gelder (klager). Er bestond voldoende aanleiding om over klager te berichten zoals is gedaan. Klager heeft inzage gekregen in de concepttekst om feitelijke onjuistheden weg te nemen. Er bestaat geen aanleiding voor de conclusie dat sprake is van onjuiste en/of onnodig grievende berichtgeving.

A. Kouwenhoven, R. van der Poel, E. Rosenberg en NRC (hierna gezamenlijk: NRC) hebben in zeven artikelen, een podcast en een aantal Twitterberichten bericht over de handelwijze van gemeenten bij onderzoeken naar moskeeën. NRC heeft in dat verband op journalistiek zorgvuldige wijze aandacht besteed aan de rol van bureau X en diens eigenaar (hierna gezamenlijk: klagers). Er bestond voldoende aanleiding om over klagers te berichten zoals is gedaan, waarbij deugdelijk wederhoor is toegepast. Van relevante feitelijke onjuistheden is niet gebleken en er is geen sprake van tendentieuze berichtgeving. Ten slotte zijn de (privacy)belangen van klagers niet disproportioneel geschonden.

De Stentor heeft journalistiek onzorgvuldig gehandeld door de achternaam
van klaagster niet te verwijderen onder haar online gepubliceerde ingezonden
brief. De persoonlijke veiligheid van klaagster is in het geding, terwijl de
betrouwbaarheid van de berichtgeving niet wordt aangetast indien haar
achternaam wordt verwijderd. Daarom is sprake van een uitzonderlijk geval op
grond waarvan de Stentor had moeten overgaan tot anonimisering. Zij heeft dit
ten onrechte nagelaten. De Raad doet de aanbeveling aan de Stentor om deze
conclusie ruimhartig te publiceren.

De Volkskrant heeft in het artikel “De Volkskrant dient klacht in tegen De Groene Amsterdammer” bericht over de klachtprocedure tussen de Volkskrant en De Groene Amsterdammer bij de Raad voor de Journalistiek over het Groene-artikel “Wij waren hun enige hoop”. In dat verband heeft de Volkskrant haar bevindingen uit een eerdere publicatie over vermeende financiële malversaties bij stichting Mayday Rescue aangehaald. Die bevindingen moeten worden gelezen in de context van de berichtgeving over de klachtprocedure bij de Raad. Om die reden bestaat geen aanleiding voor het oordeel dat de Volkskrant op onjuiste en lasterlijke wijze heeft bericht over de overleden echtgenoot van E. Winberg (klaagster) en/of Mayday Rescue, waarvan klaagster directeur was. Van andere relevante onjuistheden is niet gebleken. In zoverre heeft de Volkskrant journalistiek zorgvuldig gehandeld.
Pas op de zitting heeft klaagster bezwaar gemaakt tegen het niet toepassen van wederhoor. Zij had zich met dat bezwaar echter eerst tot de Volkskrant moeten wenden. De Raad heeft dat klachtonderdeel daarom niet inhoudelijk behandeld.

De Raad voor de Journalistiek ziet geen aanleiding om de
conclusie RvdJ 2021/52 over de klacht van J Six tegen P. van Os, A. Ribbens en NRC te herzien. Verzoeker maakt bezwaar
tegen de afwegingen die de Raad in zijn conclusie heeft gemaakt, maar heeft
niet aannemelijk gemaakt dat de Raad zijn conclusie op basis van onjuiste
constateringen heeft genomen. Dat verzoeker zich niet kan vinden in de
overwegingen en het oordeel van de Raad, is onvoldoende om een verzoek tot herziening
te honoreren.

Het Reformatorisch Dagblad
heeft in het artikel “Financieel directeur Timotheos opnieuw aangehouden” tendentieus
over klager bericht door zonder deugdelijke grondslag te vermelden dat hij is aangehouden
op verdenking van ontucht met meerdere minderjarige meisjes en de indruk te
wekken dat hij daaraan daadwerkelijk schuldig is. Hoewel in het latere artikel “Nieuwe zaak tegen
ex-medewerker Timotheos” een evenwichtiger beeld van de kwestie is geschetst, is
daarin – opnieuw zonder deugdelijke grondslag – de suggestie gewekt van  mogelijk misbruik van meerdere minderjarige
meisjes door klager. Bovendien is met de vermelding van de naam van klager een
disproportionele inbreuk gemaakt op zijn privacy. Het Reformatorisch Dagblad
heeft dan ook journalistiek onzorgvuldig gehandeld. De Raad voor de Journalistiek
doet de aanbeveling aan het Reformatorisch Dagblad om deze conclusie ruimhartig
te publiceren.

H. Zitvast heeft in haar column “Hester over ‘wappies’: ‘Ja hoor, in haar omgeving valt iedereen dood neer of worden mensen blind’”, die is verschenen op Flaironline.nl, onder meer bericht over haar communicatie met klager over COVID-19-vaccins. Klager meent dat in de column medische desinformatie wordt verspreid over gentherapie in Covid-19-vaccinaties, maar hij kan ten aanzien van dat onderdeel van de column niet als rechtstreeks belanghebbende worden beschouwd. Pas op de zitting heeft hij duidelijk gemaakt dat hij ook bezwaren heeft tegen het onderdeel van de column dat specifiek over hem gaat. Hij had zich met deze bezwaren echter eerst tot het medium moeten wenden. De Raad heeft de klacht daarom niet inhoudelijk behandeld.