Conclusies

De Limburger heeft in het artikel “Liquidatie Salomon Walvis zorgt nog altijd voor heftige discussies” het boek ‘Salomon Walvis: aanstichter van zijn eigen noodlot’ gerecenseerd. Anders dan klagers, de heer drs. G.P. van der Vorst en mevrouw drs. B.B. Yazar-Walvis, is de Raad van oordeel dat de publicatie daadwerkelijk een boekrecensie betreft. Het stond de recensent vrij zijn mening te geven over het boek, en daarmee over Van der Vorst en de liquidatie van Salomon Walvis. De recensie, waaronder de kop, is niet zodanig kwetsend of beledigend dat daarmee grenzen zijn overschreden van wat journalistiek zorgvuldig is. Er bestond geen bijzondere aanleiding om wederhoor toe te passen. De klacht is daarom ongegrond.

Omdat De Telegraaf niet meedoet aan de procedure van de Raad voor de Journalistiek, heeft de Raad de klacht van het PRI Anorexia expertiseteam over het artikel “Anorexia-patiënten en wetenschappers wijzen op gevaren van alternatieve PRI-therapie: ‘Dit gun ik niemand’” niet inhoudelijk behandeld. De Raad gaat in deze situatie alleen tot behandeling van de klacht over in het bijzondere geval dat deze van algemene strekking of principieel belang is. Daarvan is hier niet gebleken.

Omdat De Telegraaf niet meedoet aan de procedure van de Raad voor de Journalistiek, heeft de Raad een klacht over het artikel “’Wat ik heb doorgemaakt gun ik niemand’” met de bovenkop “Gezondheidszorg – Anorexia-patiënten en wetenschappelijke autoriteiten wijzen op gevaren van alternatieve PRI-therapie” niet inhoudelijk behandeld. De Raad gaat in deze situatie alleen tot behandeling van de klacht over in het bijzondere geval dat deze van algemene strekking of principieel belang is. Daarvan is hier niet gebleken.

De Raad voor de Journalistiek ziet geen aanleiding om de conclusie RvdJ 2024/7 over een klacht tegen I. Smits en RTV Rijnmond te herzien. RTV Rijnmond heeft niet aannemelijk gemaakt dat de Raad, zoals gesteld, zijn conclusie op basis van onjuiste constateringen heeft genomen. Dat verzoekster zich niet kan vinden in de overwegingen en het oordeel van de Raad, is onvoldoende om een verzoek tot herziening te honoreren.

C. Arnoldy, E. de Paepe, R. Muller en De Gooi- en Eemlander (gezamenlijk: De Gooi- en Eemlander) hebben een journalistiek portret gemaakt van de bestuurder van een vastgoedonderneming. Voor de lezer is voldoende duidelijk dat het artikel een schets betreft van de bestuurder en dat negatieve uitlatingen aan zijn adres met name de perceptie van de veelal anonieme bronnen betreffen. Het stond De Gooi- en Eemlander vrij de meningen en ervaringen van die bronnen weer te geven op de wijze zoals zij heeft gedaan. Voor zover in de publicatie wederhoor moest worden toegepast, hebben de bestuurder en zijn onderneming (klagers) hiertoe voldoende gelegenheid gehad. Verder is niet gebleken van belangenverstrengeling of relevante feitelijke onjuistheden. Tot slot is de privacy van de echtgenote van de bestuurder niet verder aangetast dan in het kader van de publicatie redelijkerwijs noodzakelijk was. De klacht is daarom ongegrond.

Omdat De Telegraaf niet meedoet aan de procedure van de Raad voor de Journalistiek, heeft de Raad de klacht van Stichting Platform Islamitische Organisaties Rijnmond (klaagster) over de artikelen “Grote zorgen om Rotterdamse loco-imam die ontvoerd werd ‘na mega-ripdeal zoon’” en “Politie: ontvoerde Rotterdamse loco-imam (71) terecht” niet inhoudelijk behandeld. De Raad gaat in deze situatie alleen tot behandeling van de klacht over in het bijzondere geval dat deze van algemene strekking of principieel belang is. Daarvan is hier niet gebleken.

De Hofbar (PowNed) heeft in de uitzending “Vapen maakt jongeren verslaafd” de voorzitter van Esigbond Nederland (klager) zodanig gediskwalificeerd dat hem voldoende gelegenheid geboden had moeten worden om te reageren op de diverse ernstige beschuldigingen. De Hofbar is hierbij in ernstige mate in gebreke gebleven en daarom is de klacht in zoverre gegrond. Omdat de Raad niet kan vaststellen welke afspraken voorafgaand aan het interview gemaakt zijn onthoudt hij zich op dat punt van een oordeel. Dat geldt ook voor de vraag of de vape-industrie gelijkgesteld kan worden met de tabaksindustrie en de daaraan gekoppelde beschuldigingen. De procedure van de Raad leent zich immers niet voor een diepgaand feitenonderzoek. De Raad doet de aanbeveling aan De Hofbar deze conclusie ruimhartig te publiceren.

RTV Oost heeft in het artikel “Veroordeelde ex-rijschoolhouder duikt weer op bij rijexamens” en drie vervolgartikelen aandacht besteed aan H.J. Kamps (klager). Niet is gebleken dat in de publicaties een zodanig vertekend beeld of onzorgvuldige weergave van de kwestie is gegeven dat sprake is van niet-waarheidsgetrouwe of tendentieuze berichtgeving. De koppen zijn weliswaar scherp aangezet, maar vinden voldoende grond in de artikelen. Ook heeft RTV Oost op passende wijze wederhoor toegepast en de zienswijze van klager voldoende verwerkt. De klacht is daarom ongegrond.

De Gelderlander heeft in een reeks artikelen aandacht besteed aan onrust op een school, onder andere door vermeend grensoverschrijdend gedrag van de bestuurder (klager). De Gelderlander heeft hierover kunnen publiceren op de wijze zoals is gedaan. In de publicaties is een duidelijk onderscheid gemaakt tussen feiten, beweringen en meningen en de gepubliceerde beschuldigingen zijn deugdelijk onderzocht. Voor zover klager meent dat de beschuldigingen genuanceerder liggen of sprake is van onjuiste berichtgeving, was het aan hem geweest om dit kenbaar te maken. Hij heeft voldoende gelegenheid tot wederhoor gekregen, maar daarvan geen gebruik gemaakt. De (privacy)belangen van klager zijn niet disproportioneel aangetast. De klacht is dan ook ongegrond. 

Omroep Zeeland heeft in het artikel “Vlissingse PvdA’ers buigen zich over verzoek aan fractievoorzitter Frances Oreel om direct op te stappen” feitelijk bericht over onrust binnen de Vlissingse PvdA. Het toepassen van wederhoor bij F. Oreel (klaagster) was daarom niet nodig. Het artikel is gebaseerd op bronnen die in het artikel genoemd worden, waardoor de berichtgeving controleerbaar en inzichtelijk is. Dat dit vertrouwelijke (concept)stukken zijn, maakt dit niet anders. Er is geen sprake van niet-waarheidsgetrouwe of tendentieuze berichtgeving. Ten slotte heeft de Raad overwogen dat een lopende klachtprocedure geen belemmering vormt voor het aangeklaagde medium om opnieuw over de klager te publiceren. De klacht is ongegrond.