Conclusies

De Volkskrant heeft in de rubriek ‘Wat zou u doen’ op journalistiek zorgvuldige wijze aandacht besteed aan een lezersdilemma onder de kop “Moeder torpedeert elke omgangsregeling”. Het is duidelijk dat de publicatie de persoonlijke visies bevat van degene die de vraag heeft voorgelegd en van de lezers die daarop hebben gereageerd. Bovendien zijn de personalia van alle betrokkenen geanonimiseerd. Het is niet aannemelijk dat klaagster voor het grote publiek identificeerbaar is. De krant mocht tot publicatie overgaan en hoefde geen wederhoor bij klaagster toe te passen. Ten aanzien van de klachtafhandeling kan de Volkskrant evenmin ontoelaatbaar handelen worden verweten.

RTV Rijnmond heeft in het artikel “Man steekt partner neer in [plaatsnaam]” bericht over een groot incident, dat met een hoop rumoer gepaard is gegaan en voor veel publiciteit heeft gezorgd. De vermelding van de straat waarin het voorval heeft plaatsgevonden, is in dit geval journalistiek relevant. Aangezien het huisnummer en de namen van betrokkenen niet zijn vermeld, bestaat geen grond voor de conclusie dat klaagsters privacy disproportioneel is aangetast. De afbeelding van een mes past in de context van de berichtgeving en is niet zodanig onnodig grievend, dat de omroep daarmee journalistiek onzorgvuldig heeft gehandeld.

L. van Raaij en De Twentsche Courant Tubantia hebben in het artikel “Onderduiken voor jeugdbescherming” aandacht besteed aan de minderjarige zoon van klaagster en zijn gezinssituatie. De kwestie is (vooral) belicht vanuit de invalshoek van de vader, met wie klaagster in conflict is, en de jongen. Aangezien klaagster – de enige ouder met wettig gezag – door de publicatie wordt gediskwalificeerd, hadden Van Raaij en de krant het artikel voor wederhoor aan haar moeten voorleggen. Dat zij Van Raaij bij de voorbereiding niet van informatie heeft willen voorzien, kan daaraan niet afdoen. Bovendien had Van Raaij de advocaat van de jongen moeten benaderen, om zich ervan te vergewissen dat de belangen van de jongen voldoende in ogenschouw zouden worden genomen. Door een en ander na te laten hebben Van Raaij en de krant journalistiek onzorgvuldig gehandeld. Ten aanzien van de privacy van klaagsters zoon is de handelwijze van Van Raaij en de krant niet ontoelaatbaar. Het is niet aannemelijk dat hij in de publicatie voor het grote publiek identificeerbaar is geworden. De Raad doet de aanbeveling aan De Twentsche Courant Tubantia deze conclusie ruimhartig te publiceren.

Advocatie.nl heeft niet journalistiek onzorgvuldig gehandeld door in het artikel “Haagse advocaat per direct geschorst: ‘Belangen cliënten ernstig in gevaar’” de naam van klager – de bedoelde advocaat – te vermelden. Gezien de door de tuchtrechter opgelegde maatregel en de daaraan ten grondslag liggende overwegingen is met de openbaarmaking van klagers naam het algemeen belang gediend. Het plaatsen van een spotprent van een (anonieme) man die een bordje met de tekst ‘Not my FAULT’ voor zijn gezicht houdt, is evenmin journalistiek ontoelaatbaar. De afbeelding kan dienen als een wat luchtige illustratie van de berichtgeving en is ironisch bedoeld. Ten aanzien van de klacht over feitelijk onjuiste berichtgeving onthoudt de Raad zich van een oordeel.

Omdat De Telegraaf niet meedoet aan de procedure van de Raad voor de Journalistiek, heeft de Raad de klacht van VIDA Patiënten Platform (Hippocrates en Anne-Margré Vink Stichting) niet inhoudelijk behandeld. De Raad gaat in deze situatie alleen tot behandeling van de klacht over in het bijzondere geval dat deze van algemene strekking of principieel belang is. Daarvan is hier niet gebleken.

Dagblad van het Noorden heeft niet journalistiek onzorgvuldig gehandeld door in de rubriek ‘Opinie’ het stuk “Kaatee tovert bekende PVV-aap uit de mouw” te plaatsen. Daarin reageerde de schrijver op een eerder gepubliceerde opiniebijdrage van R.M. Kaatee (klager). Voor de lezer is voldoende duidelijk dat het stuk de visie van de schrijver behelst. Het beginsel van wederhoor geldt niet voor publicaties die een persoonlijke mening bevatten. Het stuk bevat geen (dis)kwalificaties of vergelijkingen die journalistiek ontoelaatbaar zijn.
Gezien de bij klager gewekte verwachtingen ten aanzien van het publiceren van een ingezonden brief, had het de krant gesierd als zij hem op dit punt tegemoet was gekomen. Dat dit niet is gebeurd, is echter niet onzorgvuldig. De hoofdredacteur kon zich op het standpunt stellen dat het plaatsen van klagers brief waarschijnlijk zou leiden tot een – voor de lezer – zinloze herhaling van standpunten.
Ten slotte merkt de Raad op dat elk medium zelf verantwoordelijk is voor de inrichting van zijn interne klachtprocedure. Dat bij Dagblad van het Noorden de hoofdredacteur het aanspreekpunt is voor klachten, is in lijn met de informatie op de website van de Raad.

V. van der Boon en Het Financieele Dagblad hebben in het artikel “Gearresteerde notaris vestigde verdacht bedrijf bij onwetende burger” op journalistiek onzorgvuldige wijze aandacht besteed aan een tuchtzaak tegen de betrokken notaris (klager). In de kop is de tuchtzaak, die ging over het doorgeven van een adreswijziging bij de Kamer van Koophandel, verweven met de arrestatie van klager in een andere kwestie. Bij de lezer is de onjuiste indruk gewekt dat klager in zijn functioneren als notaris verwijtbaar heeft gehandeld bij de vestiging van een  bedrijf, terwijl de klacht hierover in de tuchtzaak (ook) in hoger beroep is afgewezen. Die indruk is door de verdere inhoud van het artikel versterkt. Hiermee is geen recht gedaan aan de betekenis van de uitspraak van het hof in de tuchtzaak. De Raad doet de aanbeveling aan Het Financieele Dagblad deze conclusie ruimhartig te publiceren.

H. Ganzevoort, R. Heerkens en NPO Radio 1 De Ochtend (KRO-NCRV) hebben in de uitzending “Opsporing sektes in Nederland moet veel beter” op journalistiek onzorgvuldige wijze aandacht besteed aan de Orde der Transformanten (klaagster). In de uitzending heeft journaliste C. Damen ernstige beschuldigingen aan het adres van klaagster geuit. Aangezien Damen met klaagster in conflict was over de inhoud van haar boek, kon zij niet als onafhankelijke, objectieve deskundige worden beschouwd. Het had dan ook op de weg van de omroep gelegen om te onderzoeken of voor de beschuldigingen een deugdelijke grondslag bestond en wederhoor bij klaagster toe te passen. Dit is echter niet gebeurd.
De Raad onthoudt zich van een oordeel over de handelwijze van Damen, nu zij niet op de klacht heeft gereageerd. De Raad kan daarom niet met de vereiste zorgvuldigheid beoordelen of, en zo ja in hoeverre, Damen journalistiek onzorgvuldig heeft gehandeld.
De Raad doet de aanbeveling aan De Ochtend om deze conclusie ruimhartig te publiceren.

De heer X heeft geklaagd over berichtgeving van Omroep Gelderland waarin aandacht is besteed aan een strafzaak. Klager is een voormalig werknemer van het bedrijf van de verdachten. Volgens de Raad voor de Journalistiek heeft hij daarmee geen rechtstreeks belang bij de zaak. Daarom is de klacht niet inhoudelijk behandeld.

G. van der Maten en het Noordhollands Dagblad hebben in de artikelen “Onderzoek naar ‘rare’ wethouder” en “’Al mijn bellen gingen rinkelen’” op journalistiek zorgvuldige wijze bericht over de klacht die klaagster bij de Nationale Ombudsman heeft ingediend. Klaagster heeft met het toezenden van stukken de redactie zelf op de hoogte gesteld van de kwestie en heeft in haar begeleidende e-mails niet om vertrouwelijkheid of anonimisering verzocht. De redactie mocht er dan ook van uitgaan dat klaagster publiciteit wenste en geen bezwaar had tegen vermelding van haar naam. Ook verder is niet gebleken dat op onjuiste wijze aandacht aan de kwestie is besteed. Ten slotte is niet aannemelijk geworden dat Van der Maten partijdig of niet-integer heeft gehandeld.