Conclusies

Het Noordhollands Dagblad heeft in het artikel “Zwarte piet verwijderd na dreigmails” aandacht besteed aan een ‘Zwarte Pieten-rel’. In het artikel is C. Dirks (klaagster) noch de organisatie Reason against Racism genoemd. Ook anderszins is op geen enkele wijze de indruk gewekt dat klaagster betrokken zou zijn bij de dreigmails. Van journalistiek onzorgvuldige berichtgeving is geen sprake. Verder vindt de Raad voor de Journalistiek dat de krant zeer zorgvuldig op de bezwaren van klaagster heeft gereageerd. In een vervolgartikel is bericht dat klaagster en Reason against Racism afstand nemen van de dreigmails. Bovendien zijn diverse pogingen ondernomen om met klaagster in gesprek te komen, hetgeen zij heeft afgehouden. Ten slotte heeft ook de hoofdredactie nog inhoudelijk op de klacht gereageerd. Dat klaagster zich in die reactie niet kan vinden, is onvoldoende voor de conclusie dat de klachtafhandeling onzorgvuldig is geweest.

E. Luiten en het Brabants Dagblad hebben in het artikel “De Bond van Wetsovertreders doet aangifte tegen de burgemeester van Vught” ten onrechte vermeld dat de Bond van Wetsovertreders (klaagster) bestaat uit één persoon en daarmee niet-waarheidsgetrouw over klaagster bericht. Dit is niet rechtgezet door de verwijdering van de publicatie van internet. Het enkele verwijderen van het artikel – zonder dit aan klaagster te berichten en haar dus hierover in het ongewisse te laten – is onvoldoende om te komen tot een zorgvuldige klachtafhandeling. Een en ander leidt tot de conclusie dat Luiten en de krant journalistiek onzorgvuldig hebben gehandeld. De Raad voor de Journalistiek doet de aanbeveling aan het Brabants Dagblad deze conclusie ruimhartig te publiceren.

De Leeuwarder Courant heeft in de artikelen “Grote twijfel partijbestuur over functioneren fractie Terschelling”, “Verstoten raadsleden willen zetels houden” en “Afgezette raadsleden Terschelling eisen zelfde partijnaam op” bericht over een dispuut tussen de partij Plaatselijk Belang Terschelling en haar raadsleden G. Bos en G. Schweigmann (klagers). De Raad meent dat in de artikelen de politieke verhoudingen genuanceerd zijn weergegeven. Bovendien is wederhoor toegepast en is de reactie van klagers in de artikelen verwerkt. Klagers zijn kennelijk onaangenaam getroffen door de in de berichtgeving gekozen invalshoek. Daarmee is echter geen vertekend beeld of onzorgvuldige weergave van de kwestie gegeven. De Raad voor de Journalistiek vindt dat de krant zowel met de berichtgeving als de klachtafhandeling journalistiek zorgvuldig heeft gehandeld.

Dagblad De Limburger/Limburgs Dagblad heeft in het artikel “Streep door parkeerverbod” de heer X (klager) aangeduid als advocaat. Vervolgens heeft de krant op verzoek van de Orde van Advocaten Limburg een rectificatie geplaatst en daarin bericht dat dit ten onrechte is gebeurd. Klager heeft geklaagd over die rectificatie, omdat de lezer zou kunnen denken dat er iets mis is met zijn praktijk voor rechtszaken. De Raad voor de Journalistiek vindt dat de krant zowel met de berichtgeving als bij de klachtafhandeling journalistiek zorgvuldig heeft gehandeld.

Het Nederlands Dagblad heeft in het artikel “Ook abortuskliniek Bloemenhove sjoemelde met geld” op journalistiek onzorgvuldige wijze bericht over Beahuis & Bloemenhovekliniek (klaagster). Ten onrechte is als feit gepresenteerd dat klaagster ‘heeft gefraudeerd met declaraties, omdat zij niet aan de vereiste voorwaarden voldeed’. Bovendien heeft de krant niet op correcte wijze wederhoor toegepast. Zij had klaagster eerder moeten informeren over de aard van de voorgenomen publicatie en haar voldoende in de gelegenheid moeten stellen op de concrete beschuldigingen in te gaan. Door zonder reactie van klaagster tot publicatie over te gaan, heeft de krant eveneens journalistiek onzorgvuldig gehandeld. De Raad doet de aanbeveling aan het Nederlands Dagblad deze conclusie ruimhartig te publiceren.

J. Dohmen en NRC Handelsblad/NRC.Next (NRC) hebben in het artikel “Fraude – Rabo stopt met Noorse broeders” bericht over Stichting Christelijke Gemeente Nederland (klaagster). Voor zover de klacht is gericht tegen onvolledige en suggestieve informatieverstrekking, onvoldoende toepassing van wederhoor bij klaagster en de kop van het artikel, concludeert de Raad voor de Journalistiek dat Dohmen en NRC journalistiek zorgvuldig hebben gehandeld.
Verder heeft klaagster bezwaar gemaakt tegen handelingen van Dohmen in een juridische procedure tussen partijen. De Raad acht zich niet bevoegd daarover te oordelen. Voor zover de klacht betrekking heeft op de aangevoerde schending van belangen van de Rabobank, is de klacht niet inhoudelijk behandeld omdat klaagster niet als rechtstreeks belanghebbende kan worden aangemerkt. Ten slotte heeft de Raad zich op een aantal klachtonderdelen van een oordeel onthouden, omdat Dohmen en NRC niet inhoudelijk op de klacht hebben gereageerd en de beoordeling van die onderdelen daarom niet met de vereiste zorgvuldigheid kan plaatsvinden.

E. Stoker, W. Thijssen en Ph. Remarque (de Volkskrant) hebben in de artikelen “Hof: voormalig topambtenaar Demmink niet schuldig aan verkrachting” en “Valse aanklacht, vals bewijs en geruchten: dit is de zaak-Demmink” aandacht besteed aan een uitspraak van het gerechtshof Arnhem om de verdere vervolging van Demmink te staken. Mevrouw mr. dr. A. van der Plas (klaagster) is als advocaat van twee Turkse jongens die aangifte tegen Demmink hebben gedaan, bij de kwestie betrokken.
Volgens de Raad voor de Journalistiek is in het eerste artikel feitelijk verslag gedaan van de kwestie en was het niet nodig om wederhoor bij klaagster toe te passen. Dit ligt anders bij de tweede publicatie. Dat artikel behelst feiten en meningen waartussen niet steeds een duidelijk onderscheid is gemaakt en kan niet als een feitelijk verslag worden aangemerkt. De termen ‘valse aanklacht’ en ‘valse documenten’ suggereren, zeker bezien in de context, dat klaagster en/of haar cliënten een ‘valse aangifte’ in de zin van het Wetboek van Strafrecht heeft (of hebben) gedaan. De uitspraak van het hof en de toelichting van het OM bieden voor deze vergaande – voor klaagster  diffamerende – suggestie onvoldoende grond. Het toepassen van wederhoor zou tot een genuanceerder en juister beeld over (de handelwijze van) klaagster en haar cliënten hebben geleid. Door dit na te laten heeft de Volkskrant journalistiek onzorgvuldig gehandeld. De Raad doet de aanbeveling aan de Volkskrant deze conclusie ruimhartig te publiceren.

S. van Walsum en de Volkskrant hebben in het artikel “De burger is heilig verklaard, vindt deze oud-burgemeester, en daar moet een eind aan komen” een interview gepubliceerd met Bernt Schneiders, die onder meer waarnemend burgemeester in Bloemendaal is geweest. In het artikel  laat Schneiders zich negatief uit over de heer R. Slewe (klager), die samen met zijn broer een lang lopend conflict met de gemeente Bloemendaal heeft. Het zou niet hebben misstaan indien vóór publicatie wederhoor bij klager was toegepast, maar dit was niet geboden. Daarbij komt dat Van Walsum de uitspraken van Schneiders heeft genuanceerd en duidelijk heeft vermeld dat klager in de meeste zaken gelijk heeft gekregen. Bovendien heeft de krant na publicatie een voorstel gedaan voor een adequate oplossing. De Raad voor de Journalistiek komt dan ook tot de conclusie dat Van Walsum en de Volkskrant niet journalistiek onzorgvuldig hebben gehandeld.

G. van Diepen en Onderzoeksredactietabak.nl hebben in het artikel “Webshops e-sigaretten: achtergronden” op journalistiek zorgvuldige wijze bericht over de webshop van de heer E.H.M. Timmermans, h.o.d.n. Pipe Line Store Eindhoven (klager). In het artikel is de feitelijke informatie over klagers bedrijf op een correcte wijze verwerkt. Het toepassen van wederhoor was niet nodig. Met de vermelding van de bedrijfsnaam en website van klager zijn diens belangen niet onevenredig geschaad.

G. Kuitert, A. Weierink en De Twentsche Courant Tubantia hebben in een aantal artikelen bericht over een geschil tussen Stichting Wielerevenementen Dinkelland en haar bestuursleden A.G.J. Bruns, B.G.M. Wigger en F.PM. Willeme (klagers) en de voormalig penningmeester van de stichting. Dat is op journalistiek zorgvuldige wijze gebeurd. Er is geen zodanig vertekend beeld of onzorgvuldige weergave van de kwestie gegeven, dat daarmee geen sprake meer is van waarheidsgetrouwe berichtgeving. Niet aannemelijk is geworden dat de krant vooringenomen of partijdig is geweest. Zij heeft waar nodig wederhoor toegepast en de visie van klagers voldoende in de berichtgeving verwerkt. Ook is niet gebleken dat de artikelen relevante onjuistheden bevatten.