Conclusies

Omroep Flevoland heeft journalistiek onzorgvuldig gehandeld door het artikel “Forum voor de Ouderen wil af van kandidaat” te publiceren zonder voldoende wederhoor toe te passen bij mevrouw A.M. Apeldoorn (klaagster). De omroep mocht niet volstaan met het verwerken van een e-mail van klaagster aan derden, waarin zij had laten weten dat zij niet op de kwestie wilde ingaan. Niet valt in te zien waarom de omroep niet langer op een reactie van klaagster had kunnen wachten.
Na de publicatie heeft de omroep klaagster ruim de gelegenheid geboden alsnog te reageren, zodat haar reactie aan het artikel had kunnen worden toegevoegd. Dat klaagster om haar moverende redenen hierop niet is ingegaan, kan de omroep niet worden verweten. De omroep heeft derhalve op journalistiek zorgvuldige wijze de klacht afgehandeld. De Raad doet de aanbeveling aan Omroep Flevoland om deze conclusie integraal of in samenvatting te publiceren.

AD Haagsche Courant heeft in het artikel “Restauranthouder vast voor doodslag” bericht over een strafzaak waarbij klager was betrokken. De krant heeft niet betwist dat het embargo uit de persrichtlijn van de rechtbank niet is nageleefd en dat het artikel onjuiste informatie bevatte. Met de publicatie is derhalve journalistiek onzorgvuldig gehandeld. Nadat de advocaat van klager zich diezelfde dag tot de krant had gewend, is het bericht uit de middageditie weggehaald. Verder is in een vervolgartikel van de volgende dag duidelijk vermeld dat de aanklacht voor doodslag was geseponeerd. Hiermee is de eerdere onzorgvuldigheid op een passende manier hersteld en is de klacht op adequate wijze afgehandeld. AD Haagsche Courant heeft dan ook uiteindelijk journalistiek zorgvuldig gehandeld.

A. Klinkenberg en L. van Houtert (Brabants Dagblad) hebben in het artikel “Raad van State wil niks meer horen van Wob-duo uit […]” bericht over Wob-procedures waarbij klaagster is betrokken. Volgens klaagster bevat de berichtgeving diverse onjuistheden en is zij ten onrechte negatief weggezet. Zij heeft haar stellingen echter niet onderbouwd, zodat niet kan worden vastgesteld dat die stellingen juist zijn. Ook overigens is niet gebleken dat de berichtgeving onjuistheden van betekenis bevat. Bij verslaggeving over rechtszaken is de regel van hoor en wederhoor in beginsel niet aan de orde. Klinkenberg en Van Houtert hebben derhalve journalistiek zorgvuldig gehandeld. De klacht tegen P. Driessen is niet inhoudelijk behandeld.

H. Zwart en Omroep Flevoland hebben in het artikel “VVD schrikt van discriminerende uitlatingen voormalig partijlid” niet journalistiek onzorgvuldig over klager bericht. Het stond de omroep vrij aandacht te besteden aan de kwestie op de wijze zoals zij heeft gedaan. Het artikel is duidelijk gebaseerd op berichtgeving van de VVD in Almere, waarbij is aangehaakt bij de bewoordingen van de VVD. Met de wijze waarop uit een Facebook-reactie van klager is geciteerd, is aan die reactie geen andere betekenis c.q. lading gegeven. Bij berichtgeving van feitelijke aard is het beginsel van wederhoor niet van toepassing. Bovendien heeft de omroep direct nadat klager bezwaar had gemaakt, zijn reactie in een update opgenomen. Ten slotte is het in de gegeven omstandigheden journalistiek toelaatbaar dat de omroep klager heeft aangemerkt als publiek figuur en zijn naam in het artikel heeft vermeld.

W. Groeneveld, Sikkom.nl en NDC mediagroep B.V. (gezamenlijk: Sikkom) hebben in de artikelen “Trap niet in de verhuurkosten van Mijn Huisbaas Groningen” en “Rijdende Rechter komt naar 050 en zoekt conflicten – iemand problemen met zijn huisbaas of verhuurmakelaar?”, en in (Facebook)reacties op journalistiek onzorgvuldige wijze bericht over E.G.J. van Wieren, Noorderveste B.V. en V.O.F. Makelaardij Van Wieren (klagers). Sikkom heeft met grote stelligheid als feit gepresenteerd dat klagers zich (bewust) niet aan wet- en regelgeving zouden houden en ten onrechte ‘verboden bemiddelingskosten’ bij huurders in rekening brengen. Hiervoor bestaat onvoldoende grondslag. Daarbij komt dat de uitleg van klagers onvoldoende is weergegeven en laatdunkend is afgedaan als ‘blablabla’. Voorts zijn citaten van Van Wieren zodanig geparafraseerd, dat daarmee op onheuse wijze de negatieve beeldvorming over klagers is versterkt. Sikkom had de beschuldigingen aan het adres van klagers minder stellig behoren te brengen en terughoudender over klagers moeten berichten, en heeft dat ten onrechte niet gedaan.  De Raad doet de aanbeveling aan Sikkom.nl om deze conclusie integraal of in samenvatting te publiceren.

De Raad voor de Journalistiek ziet geen aanleiding om een conclusie over een klacht tegen het AD Utrechts Nieuwsblad (RvdJ 2018/22) te herzien. Verzoekster maakt bezwaar tegen de afwegingen die de Raad in zijn conclusie heeft gemaakt, maar heeft niet aannemelijk gemaakt dat de Raad zijn conclusie op basis van onjuiste constateringen heeft genomen. Dat verzoekster zich niet kan vinden in de overwegingen en het oordeel van de Raad, is onvoldoende om een verzoek tot herziening te honoreren.

W. Heck en NRC Handelsblad hebben met de publicatie van het online artikel “Pro-Russische krant blijkt betaald door Brabantse bioboer die strijdt tegen ‘joodse elite’” niet journalistiek onzorgvuldig gehandeld ten opzichte van klager. Er bestond voldoende aanleiding om te berichten over de relatie tussen de bioboer en De Andere Krant – waaronder begrepen klager in zijn hoedanigheid van eindredacteur – op de wijze zoals is gedaan. Niet is gebleken dat het artikel relevante onjuistheden bevat. Verder is geen sprake van tendentieuze berichtgeving waardoor de belangen van klager onevenredig zouden zijn geschaad. Daarbij komt dat klager – via een e-mail aan de hoofdredacteur – de gelegenheid tot wederhoor is geboden. Gelet op de eerdere contacten tussen Heck en klager, is deze werkwijze begrijpelijk en niet onzorgvuldig. Dat de hoofdredacteur, die wist dat klager Heck liever niet wilde spreken, het niet opportuun vond om Heck met klager in contact te brengen, kan NRC niet met succes worden tegengeworpen. Ten slotte is klager nog aangeboden om in een ingezonden brief te reageren. Dat hij daarop niet is ingegaan, komt voor zijn rekening.

Het ANP heeft niet journalistiek onzorgvuldig gehandeld door in het bericht “PVV’er beticht van buitensporige uitgaven” de naam van PremiumWorld B.V. (klaagster) te vermelden. Objectief bezien wordt klaagster niet door de publicatie gediskwalificeerd. De klacht betreft de naamsvermelding van een onderneming. De norm ten aanzien van de privacybelangen van personen – die moeten worden afgewogen tegen het maatschappelijk belang van een publicatie – is hier niet van toepassing. Het ANP behoefde niet tot rectificatie of verwijdering van klaagsters naam over te gaan.

V. van der Boon en J. Bonjer (Het Financieele Dagblad) hebben journalistiek onzorgvuldig gehandeld door voorafgaand aan de publicatie van het artikel “Familie vecht met trustkantoor om erfenis” onvoldoende wederhoor toe te passen bij de heer D.W. Neupert (klager). Gezien de ernst van de gepubliceerde beschuldigingen – die voor een belangrijk deel klager persoonlijk betreffen – hadden zij meer pogingen moeten ondernemen om klager te bereiken.
Verder heeft klager gesteld dat het artikel een groot aantal onjuiste aantijgingen en feiten bevat, hetgeen door het FD gemotiveerd is betwist. Gezien de complexiteit van de materie, kan de Raad geen gefundeerd oordeel geven zonder diepgaand verder feitenonderzoek. De procedure bij de Raad leent zich echter niet voor een dergelijk onderzoek. Daarbij neemt de Raad mede in aanmerking dat het feitencomplex nog steeds voorwerp is van diverse juridische procedures. Op dit punt onthoudt de Raad zich daarom van een oordeel.
De Raad voor de Journalistiek doet de aanbeveling aan Het Financieele Dagblad deze conclusie ruimhartig te publiceren.

Op 30 november 2016 is op de website van het Reformatorisch Dagblad een artikel verschenen met de kop “Pieter van Rest: Prediker en officier van justitie”. Daarin komt ook een passage over klager voor. Gelet op de klachttermijn van zes maanden, te rekenen vanaf het moment van publicatie, kan niet meer worden geklaagd tegen de publicatie als zodanig. De afwijzing van klagers verzoek tot verwijdering van zijn naam en/of passages uit het artikel kan de Raad wel beoordelen. Er bestaat geen aanleiding om het belang van klager bij verwijdering van zijn naam en/of passages uit het artikel zwaarder te laten wegen dan het publieke belang van betrouwbare en integere archivering. De krant heeft in haar correspondentie met klager duidelijk blijk gegeven van de hiervoor bedoelde belangenafweging en heeft journalistiek zorgvuldig gehandeld.