Conclusies

De Raad voor de Journalistiek ziet geen aanleiding om de conclusie RvdJ 2020/28 over een klacht van Scouting Vereniging Raša Popov en A. Muhic (verzoekers) te herzien. Verzoekers maken bezwaar tegen de afwegingen die de Raad in zijn conclusie heeft gemaakt, maar hebben niet aannemelijk gemaakt dat de Raad zijn conclusie op basis van onjuiste constateringen heeft genomen. Dat verzoekers zich niet kunnen vinden in de overwegingen en het oordeel van de Raad, is onvoldoende om een verzoek tot herziening te honoreren.

De Raad voor de Journalistiek ziet geen aanleiding om de conclusie RvdJ 2020/24 over een klacht tegen J. van Wijk, H. van der Aa en H. van Yperen (verzoekers) te herzien. Verzoekers maken bezwaar tegen de afwegingen die de Raad in zijn conclusie heeft gemaakt, maar hebben niet aannemelijk gemaakt dat de Raad zijn conclusie op basis van onjuiste constateringen heeft genomen. Dat verzoekers zich niet kunnen vinden in de overwegingen en het oordeel van de Raad, is onvoldoende om een verzoek tot herziening te honoreren.

M. Blaas, R. Bosma en Zembla (gezamenlijk: Zembla) hebben in de uitzending “De afvaldump door Rijkswaterstaat”, in een aantal artikelen en in Twitterberichten aandacht besteed aan de toepassing van granuliet door Graniet Import Benelux B.V. c.s. in een verondiepingsproject in Over de Maas.
De publicaties bevatten ernstige beschuldigingen aan het adres van klagers, die erop neerkomen dat zij ontoelaatbaar en zelfs strafbaar hebben gehandeld. Klagers hebben zowel in het stadium van informatievergaring als in het kader van wederhoor informatie aan Zembla verstrekt, maar daaraan is onvoldoende aandacht besteed. Bovendien is de beschuldiging van strafbaar handelen niet van genoeg context en duiding voorzien. Een en ander heeft geleid tot eenzijdige, onevenwichtige en tendentieuze berichtgeving. Zembla heeft daarmee journalistiek onzorgvuldig gehandeld. Dit brengt ook mee dat Zembla een passende rechtzetting had behoren te publiceren, waarin zij duidelijk had moeten maken dat de publicaties verwijtbaar onvolledig waren. Zembla heeft dit ten onrechte niet gedaan.
De privacy van klagers is niet op disproportionele wijze aangetast, zodat op dat punt zorgvuldig is gehandeld.
De Raad doet de aanbeveling aan Zembla om deze conclusie ruimhartig te publiceren.

Omdat De Telegraaf niet meedoet aan de procedures van de Raad voor de Journalistiek, heeft de Raad een klacht over de artikelen “OM: ‘Advocaten fungeerden als boodschappenjongens voor Taghi’” en “’Advocaten doorgeefluik’” niet inhoudelijk behandeld. De Raad gaat in deze situatie alleen tot behandeling van een klacht over in het bijzondere geval dat deze van algemene strekking of principieel belang is. Daarvan is hier niet gebleken.

Omdat Het Parool niet meedoet aan de
procedure van de Raad voor de Journalistiek, gaat de Raad in deze situatie
alleen tot behandeling van de klacht over in het bijzondere geval dat deze van
algemene strekking of principieel belang is. De klacht van klager is gericht
tegen het online-artikel “‘Thierry Baudet is precies wat Nederland nodig
heeft’” en gaat over het recht op vergetelheid. Omdat de strekking van de
klacht het belang van klager overstijgt en de klacht bovendien betrekking heeft
op elementen van het journalistieke proces waarover de Raad zich meer specifiek
wenst uit te laten, zal de klacht inhoudelijk worden behandeld. De Raad
verwijst de zaak daartoe door naar een volgende zitting.

NOS Stories heeft in een video op YouTube met de titel “Kijkt CHINA mee met jouw TikTok? | De waarheid over TikTok” op journalistiek zorgvuldige wijze een interview met F. Ouwehand (klager) verwerkt over het algoritme van TikTok. Klager heeft voldoende geïnformeerd kunnen beslissen of hij aan de publicatie wilde meewerken. Er bestaat geen grond voor de conclusie dat het interview met klager in een andere context is gebruikt dan hij had mogen verwachten. NOS Stories behoefde niet te voldoen aan het verzoek van klager om diens beeldmateriaal te verwijderen en heeft journalistiek zorgvuldig gehandeld.

De Raad voor de Journalistiek ziet geen aanleiding om de conclusie RvdJ 2020/26 over een klacht van J.M.H. Palmen (verzoeker) tegen L1 te herzien. Verzoeker maakt bezwaar tegen de afwegingen die de Raad in zijn conclusie heeft gemaakt, maar heeft niet aannemelijk gemaakt dat de Raad zijn conclusie op basis van onjuiste constateringen heeft genomen. Dat verzoeker zich niet kan vinden in de overwegingen en het oordeel van de Raad, is onvoldoende om een verzoek tot herziening te honoreren.

NOS op 3 heeft in de video met de titel “Waarom de discussie over abortus weer oplaait” op journalistiek zorgvuldige wijze aandacht besteed aan abortus. Volgens Stichting Schreeuw om Leven (klaagster) is sprake van onjuiste en suggestieve berichtgeving, maar de Raad deelt dit standpunt niet. Het siert NOS op 3 dat zij naar aanleiding van de bezwaren van klaagster de video heeft voorzien van een aanvulling.

De Volkskrant heeft met de publicatie van het essay “Autisten zijn geen wondermensen. Behandel ze ook niet zo” journalistiek zorgvuldig gehandeld. Voor de lezer is voldoende duidelijk dat dit stuk het persoonlijke verhaal van de auteur behelst. Daarbij komt dat essayisten vrij zijn om hun mening te geven over gebeurtenissen en personen, en feiten te interpreteren. De Volkskrant mocht tot publicatie van het essay overgaan zonder voorafgaand nader onderzoek. Bovendien heeft de Volkskrant adequaat op de klacht gereageerd en een passende rechtzetting geplaatst.

A. Borovitskaya en het ANP hebben in het artikel “Tientallen Chinese koks in quarantaine om coronavirus” journalistiek zorgvuldig gehandeld tegenover X (klaagster). De kop vindt voldoende grondslag in het artikel en er is geen sprake van niet-waarheidsgetrouwe berichtgeving. Het siert het ANP dat hij naar aanleiding van de klacht een toelichting – een zogeheten ‘geeltje’ – bij het artikel heeft geplaatst.