Conclusies

E. van der Aa en het AD hebben met de publicatie van het artikel “Zwangere vrouw voortdurend kop-van-jut bij inlopen abortuskliniek” journalistiek zorgvuldig gehandeld. Er is geen sprake van niet-waarheidsgetrouwe, eenzijdige en/of tendentieuze berichtgeving. Het artikel bevat geen zodanige diskwalificatie van Stichting Recht Zonder Onderscheid (klaagster) dat vooraf nader onderzoek had moeten worden verricht en wederhoor had moeten worden toegepast.

Omdat Sikkom.nl niet meedoet aan de procedure van de Raad voor de Journalistiek, heeft de Raad een klacht over de artikelen “Groninger verhuurder Joshua C. zit vast op verdenking van fraude” en “Column | Peter R. de Vries strijdt in media tegen criminelen, zijn zoon strijdt namens Joshua C. tegen ons” niet inhoudelijk behandeld. De Raad gaat in deze situatie alleen tot behandeling van de klacht over in het bijzondere geval dat deze van algemene strekking of principieel belang is. Daarvan is hier niet gebleken.

EenVandaag heeft met het ingezonden stuk “Van mediator naar conflictpartij – vervolg”, dat is geplaatst in het Tijdschrift Conflicthantering, journalistiek zorgvuldig gehandeld. Het stuk betreft een reactie op een eerder gepubliceerd artikel van klager in hetzelfde tijdschrift. Daarom was wederhoor niet noodzakelijk. Van feitelijke onjuistheden is niet gebleken.

De Raad voor de Journalistiek heeft in de procedure tussen klager en EenVandaag een verzoek tot wraking van de voorzitter en een lid van de Raad afgewezen. De Raad is van oordeel dat niet is gebleken van feiten en omstandigheden die tot vooringenomenheid en partijdigheid van één van hen zouden kunnen leiden.

De Volkskrant heeft met de publicatie van het interview “Gerri Eickhof: ‘Racisme raakt mij persoonlijk, en ik kan en wil daar niet overheen stappen’” journalistiek zorgvuldig gehandeld. In het interview wordt prof. dr. P.C. Emmer (klager) aangeduid als ‘racistische hoogleraar’.  De Raad begrijpt dat klager hierdoor is gegriefd. De aanduiding moet echter worden bezien in de context van het hele interview. Bovendien gaat het duidelijk om een persoonlijke mening. Hoewel sprake is van een grensgeval, was het toepassen van wederhoor niet nodig. Daarbij is van belang dat klager zich als professor mengt in het racismedebat en daarbij de publiciteit niet schuwt. Ten slotte heeft de Volkskrant de klacht adequaat afgehandeld door onder meer een nuancerende ingezonden brief van Eickhof en een opiniestuk van klager te publiceren.

Het Brabants Dagblad heeft in het artikel “[woonplaats]aar (64) ontdekt bij rechtszaak dat zijn zus dood is” op journalistiek zorgvuldige wijze bericht over een strafzaak waarbij klager is betrokken. Voor de berichtgeving bestond voldoende grondslag. Nu het artikel met name verslaglegging van een rechterlijke procedure bevat, was het toepassen van wederhoor niet nodig.

J. Olde Kalter, Y. Tieleman en het AD hebben in de artikelen “OM: ‘Organisatie van Taghi kreeg geheime informatie van advocaten’” en “Advocaten in strafrecht zwaar onder vuur door OM-document” op journalistiek zorgvuldige wijze over klager (een van de bedoelde advocaten) bericht. Voor de berichtgeving bestond voldoende grondslag. Bovendien heeft het AD de bevindingen voor rekening van het Openbaar Ministerie gelaten en deze met terughoudendheid weergegeven. Klager heeft binnen de gestelde termijn uitvoerig gereageerd en die reactie is integraal gepubliceerd. Er is voldoende wederhoor toegepast.
Omdat Het Parool niet meedoet aan de procedures van de Raad voor de Journalistiek, heeft de Raad een vergelijkbare klacht van klager over het artikel “OM: ‘Organisatie van Taghi kreeg voortdurend geheime informatie van advocaten’” niet inhoudelijk behandeld. De Raad gaat in deze situatie alleen tot behandeling van een klacht over in het bijzondere geval dat deze van algemene strekking of principieel belang is. Daarvan is hier niet gebleken.

Het Leidsch Dagblad heeft met de publicatie van het artikel “Laatste waarschuwing voor De Gewoonste Zaak in Lisse ‘Kinderen blowen en gokken’” op journalistiek onzorgvuldige wijze aandacht besteed aan een bestuursrechtelijke kwestie waarbij T. en J. Oosthoek (klagers) zijn betrokken. Uit de publicatie blijkt onvoldoende dat sprake is van berichtgeving van feitelijke aard, waarbij het toepassen van wederhoor niet nodig was. Daarbij komt dat de onjuiste indruk is gewekt dat met klagers is gesproken. Verder is onduidelijk wat de volgorde van de vermelde gebeurtenissen is geweest en in welk licht zij moeten worden bezien. Bovendien is niet aannemelijk dat de gemiddelde lezer de term ‘laatste waarschuwing’ in overdrachtelijke zin zal hebben opgevat. Hierdoor is een zodanig vertekend beeld van de kwestie gegeven, dat geen sprake is van waarheidsgetrouwe berichtgeving. Het Leidsch Dagblad is wel op journalistiek zorgvuldige wijze omgegaan met de bezwaren van klagers. De Raad doet de aanbeveling aan het Leidsch Dagblad om deze conclusie ruimhartig te publiceren.

M. Venderbosch, AD Utrechts Nieuwsblad en de Gelderlander hebben in het artikel “Isjed en Sampa zijn homo, trans én moslim: ‘Het maakt dat je altijd op je hoede bent. Dit is geen veilig land’” aandacht besteed aan de positie van transgender moslims in de maatschappij. Daarbij hebben zij journalistiek zorgvuldig gehandeld. K.P.M. Westerlaken en Stichting Prisma Groep (klagers) hebben voldoende geïnformeerd kunnen beslissen of zij aan de publicatie wilden meewerken. De zienswijze van klagers is deugdelijk in de publicatie weergegeven. Niet is gebleken dat de publicatie zodanige omissies bevat, die maken dat AD c.s. tot rectificatie of verwijdering van het artikel hadden moeten overgaan.

NRC heeft in de artikelen “Omstreden
Brunssumse wethouder Jo Palmen weg” en “Omstreden Brunssumse wethouder Jo
Palmen stapt op wegens ziekte” op journalistiek zorgvuldige wijze over
J.M.H. Palmen (klager) bericht. Er bestaat geen aanleiding voor het
oordeel dat de berichtgeving niet-waarheidsgetrouw is. De belangen van klager zijn
niet onevenredig geschaad doordat hij is aangeduid als ‘omstreden’. Daarbij is mede
van belang dat klager een publiek
figuur is, die zelf regelmatig de publiciteit zoekt. Ten slotte is
klager voldoende gelegenheid tot wederhoor geboden. Dat hij ervoor heeft
gekozen niet te reageren, kan NRC niet worden verweten.